Smoczek zaspokaja potrzebę ssania, dziecko uspokaja się i czuje się bezpiecznie, ale pamiętajmy, że długotrwałe używanie smoczka może prowadzić m.in. do utrwalenia nieprawidłowego wzorca połykania i wad zgryzu, których następstwem mogą być wady wymowy.
Kiedy należy odstawić smoczek?
Pierwszą próbę wyeliminowania smoczka można podjąć między 5. a 6. miesiącem życia lub po 7. miesiącu, aczkolwiek może okazać się, że jest to w tym czasie dla dziecka trudne, chociażby z uwagi na ząbkowanie. Według zaleceń specjalistów ze smoczka najlepiej jest całkowicie zrezygnować do 12. miesiąca życia (maksymalnie do 18. miesiąca życia).
Jakie mogą być konsekwencje zbyt długiego używania smoczka?
- wady zgryzu
- wady wymowy
- nieprawidłowa pozycja spoczynkowa języka
- utrwalenie nieprawidłowego wzorca połykania
- oddychanie przez usta
- niechęć komunikowania się z otoczeniem
Wybierz odpowiedni moment
Odstawienie smoczka jest dla dziecka bardzo trudnym momentem, dlatego nie zaczynamy tego robić, gdy dziecko:
- choruje
- ząbkuje
- ma skoki rozwojowe
- ma regres snu
Nie zaczynamy odstawiać smoczka w tym samym momencie, gdy pojawiają się pewne życiowe zmiany, które dla dziecka mogą być stresujące:
- adaptacja w żłobku lub przedszkolu
- przeprowadzka
- pojawienie się rodzeństwa
- dłuższy wyjazd rodzica
- odstawienie od piersi
Sposoby na pożegnanie smoczka
Zanim zdecydujesz się na pożegnanie smoczka poobserwuj, kiedy i w jakich sytuacjach dziecko najczęściej sięga po smoczek. Odstawianie smoczka powinno być procesem stopniowym, na który gotowy jest zarówno rodzic jak i dziecko. Nie każdy moment jest dobry na rozstanie się ze smoczkiem, o czym mowa była powyżej. Z rozmów, które przeprowadzam podczas konsultacji logopedycznych często wynika, że rodzice mają obawy przed pożegnaniem smoczka. Pamiętajmy, że dzieci bardzo czują emocje dorosłych, ich stres i niepokój, dlatego przedstawię kilka metod, które w łagodny sposób mogą przeprowadzić Was przez etap pożegnania smoczka.
- Postaraj się, by smoczek nie był cały czas w zasięgu wzroku i ręki dziecka.
- Obserwuj swoje dziecko i gdy zauważysz, że coraz mniej potrzebuje smoczka i rzadziej z niego korzysta, to być może jest to dobry moment, aby całkowicie z niego zrezygnować. Stopniowo ograniczaj dziecku używanie smoczka w ciągu dnia i staraj się przekierowywać jego uwagę, jednocześnie wspierając i zapewniając dużo czułości i bliskości. Gdy dziecko zrezygnuje z korzystania ze smoczka w dzień, to następnie spróbuj ograniczać używanie go w czasie drzemki i w nocy.
- Dzieci bardzo często są przywiązane do smoczka. Zamiast smoczka możesz zaproponować dziecku jakiś inny przedmiot (może to być miś albo kocyk), który pozwoli mu się wyciszyć i będzie towarzyszył dziecku na przykład podczas zasypiania. Tego typu przedmiot warto wprowadzić kilka tygodni przed podjęciem próby rezygnacji ze smoczka.
- Jedną z metod jest skracanie smoczka. Nie powinno to być jednak zbyt drastyczne skrócenie. Najlepiej spróbować metodę małych kroczków i stopniowo co kilka dni odcinać smoczek po kilka milimetrów. Po tym jak zmieni się kształt smoczka i przestanie on spełniać swoją funkcję, dziecko prawdopodobnie samo z niego zrezygnuje, ponieważ wówczas ssanie nie będzie już dla malucha satysfakcjonujące.
- W przypadku starszych dzieci, które są bardzo przywiązane do smoczka, dobrym pomysłem może okazać się symboliczne pożegnanie. Spakujcie wspólnie smoczek do pudełka, naklejcie znaczek i „wyślijcie” go do innego maluszka. W zamian w ramach podziękowań możesz dać dziecku jakiś drobny upominek.
- Jeśli smoczek się zepsuł albo zgubił, wykorzystaj tę sytuację i wytłumacz dziecku dlaczego nie kupicie nowego.
- Polecam także książeczki typu „Hela sama oddaje smoczek” K. Gurynowicz, które mogą Wam pomóc przejść przez ten etap.
Moment odstawienia smoczka zapewne będzie wiązał się też z dużą potrzebą bliskości.
Pamiętam, jak moja przyjaciółka opowiadała mi o tym jak pożegnała smoczek ze swoją córeczką. Najpierw porozmawiała z nią i opowiedziała o tym, że pójdą do lasu, aby zostawić smoczek małej sarence. W miejscu, w którym miały zostawić smoczek czekała na dziewczynkę przekąska, jako podziękowanie za oddanie smoczka. W tej całej historii okazało się, że pożegnanie ze smoczkiem było dużo trudniejsze dla rodzica, który obawiał się reakcji dziecka. Dziewczynka bez problemu pożegnała się ze smoczkiem i zostawiła go w lesie. Z całą pewnością tak łagodne pożegnanie było efektem wcześniejszego przygotowania rodzica.
Powyżej zaproponowałam kilka sposób, ale pamiętajmy, że każde dziecko jest inne i to co sprawdzi się z powodzeniem u jednego dziecka, być może nie sprawdzi się u innego, ponieważ nie ma jednej, uniwersalnej metody. Niektóre pożegnania będą szybkie, zaś niektóre mogą trwać dłużej, ponieważ każde dziecko ma inne potrzeby. Odstawiając smoczek ważna jest konsekwencja i to, by wszyscy członkowie rodziny działali razem.